اگر یک داستان برای جمع بندی تراژدی تسلط طالبان بر افغانستان و پتانسیل از دست رفته کشوری که در طی دو دهه به آرامی در حال ساختن خود بود، خلاصه شود، آن وضعیت آموزش دختران افغان بود.
روز یکشنبه مصادف با سالگرد تصمیم طالبان برای ممنوعیت حضور دختران در مکتب بالای صنف ششم بود. افغانستان تنها کشوری است که چنین ممنوعیتی در آن اعمال شده است.
حق دختران برای آموزش هدف مشترک زنان افغانستان در مقابل گروه طالبان است. مشکل افغانستان این است که حاکمیت به دست گروهی افتاده است که به اموزش چندان اهمیتی نمی دهند. اگرچه برخی از ولسوالی های افغانستان مکتب های دخترانه را باز نگه داشته اند، اما آنها این کار را در سرپیچی آشکار از دستورات رسمی رهبری جدید کشور انجام داده اند.
سالگرد ممنوعیت دختران از رفتن به مکتب می تواند فشار بالای طالبان باشد.
مارکوس پوتزل، رئیس فعلی اداره یوناما، روز یکشنبه را یک سالگرد غم انگیز، شرم آور و کاملاً قابل اجتناب توصیف کرد. وی ادامه داد: محرومیت مداوم دختران از مکاتب هیچ توجیه معتبری ندارد و در هیچ کجای دنیا مشابهی ندارد و به اینده دختران و آینده خود افغانستان به شدت آسیب میزند.
همچنین آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، به مناسبت این سالگرد در توییتر نوشت: سالی که گذشت سالی از «دانش و فرصت از دست رفته بود که آنها هرگز به آن باز نخواهند گشت».
مسئله اموزش و یادگیری به طور کلی در روزهای اخیر مورد توجه سازمان ملل بوده است. یونیسف چند ساعت قبل از آغاز نشست تحول آموزش خود در روز جمعه، یافتههایی را منتشر کرد که نشان میدهد تنها یک سوم از کودکان 10 ساله در سراسر جهان قادر به خواندن و درک یک داستان نوشته شده ساده هستند.
در اکثر کشورها، ناتوانی در خدمت رسانی به کودکان به این حق اولیه که منجر به فقر و سختی غیرقابل می شود، کنترل خواهد شد. اما در افغانستان، تا حد زیادی به یک سیاست عمدی تبدیل شده است. به همین دلیل است که جامعه بین المللی باید در تمام تعاملات خود با طالبان در آینده به خاطر داشته باشد که کمک به دختران کشور باید در اولویت باشد.
از این گذشته، یکی دیگر از تفاوت های کلیدی بین طالبان و همتایان آنها در جاهای دیگر این است که از آنجایی که این گروه تلاش می کند چیزی شبیه به یک دولت معتبر و شناخته شده ایجاد کند، نیاز به تعامل با جهان دارد. در این راستا، جامعه جهانی قدرت زیادی برای کمک به حمایت از دختران افغان دارد. اگر طالبان میخواهد هر یک از اهداف اصلی استراتژیک خود را تأمین کند، باید نشان دهد که مایل است عدالت را در میان تمام مردم افغانستان رعایت کند.