دولت پاکستان اعلام کرده است که قصد دارد جریان آب های رودخانه چترال را پیش از ورود آن به افغانستان، به رودخانه سوات در خیبر پختونخوا هدایت کند. به گفته مقامات وزارت منابع آبی پاکستان، بررسی های اولیه این پروژه با هزینه ای معادل شش
هنوز دود از ویرانه های پنتاگون و برج های دوقلوی مرکز تجارت جهانی پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ فرو ننشسته بود که دموکرات ها و جمهوری خواهان شروع به مقصر دانستن یکدیگر کردند: آیا جورج دبلیو بوش مقصر بود که نشانه‌های هشداردهنده درباره طرح
حملات پهلگام یکی از بدترین بحران ها میان هند و پاکستان در سال های اخیر را شعله ور ساخته است. فراتر از تنش های زمینی، دو کشور اکنون در عرصه رسانه نیز وارد نبردی برای کنترل افکار عمومی شده اند. در حمله ای که در
هند و پاکستان در پی حمله مرگبار اخیر در منطقه مورد مناقشه کشمیر، در بدترین بحران خود طی سال های اخیر قرار دارند. هرچند احتمال وقوع جنگ پایین است، اما تنش های تشدید شده میان این دو قدرت هسته ای، خطرات جدی برای ثبات جهانی
در تاریخ ۲۴ آپریل، نارندرا مودی، نخست وزیر هند، در ایالت بیهار در برابر جمعیتی ایستاد و برخلاف معمول که به زبان هندی سخن می گوید، این‌بار به انگلیسی هشدار داد: «هند هر تروریست و حامیامش را شناسایی و مجازات خواهد کرد. ما تا دورترین
هند و پاکستان بار دیگر در آستانه یک رویارویی نظامی بر سر کشمیر قرار گرفته اند. هفته گذشته حمله ای تروریستی در این منطقه مورد مناقشه جان ۲۶ گردشگر، عمدتاً هندی، را گرفت و موجب بالا گرفتن تنش میان دو کشور هسته ای جنوب آسیا
مایکل کوگلمن در مقالهٔ اخیر خود با نگاهی واقع بینانه به روابط مثلثی ایالات متحده، پاکستان و هند، پرده از یکی از واقعیت های کلیدی دیپلماسی امنیتی در جنوب آسیا بر می دارد: هرچند آمریکا تلاش می کند همکاری های استراتژیک خود را با هند
استدلال دیرینه هند مبنی بر اینکه پاکستان یک دولت سرکش است که از گروه های تروریستی حمایت و پناهگاه می دهد و آن ها را تأمین مالی می کند، به نوعی توسط خود وزیر دفاع پاکستان، خواجه آصف، تأیید شد. در مصاحبه ای اخیر با
مقاله مایکل کوگلمن در فارین پالیسی درک تازه ای از رقابت های ژئوپولیتیکی میان هند و پاکستان ارائه می دهد؛ رقابتی که برخلاف تصور عمومی، تنها محدود به درگیری های مرزی یا تهدیدهای هسته ای نیست، بلکه در عرصه ای به مراتب بنیادی تر و
از زمان استقلال تاکنون، پاکستان همواره در سیاست خارجی خود به بازی های دوگانه شهرت داشته است، گاهی با آمریکا، گاهی با افغانستان و طالبان، و گاهی حتی با گروه‌های تندرو داخلی. اما این بار، به نظر می رسد ارتش پاکستان وارد بازی دوگانه ای
اسلام گرایان سوری با ریشه آسیای میانه، که پیش تر در تحولات جنگی سوریه نقش ایفا کرده بودند، اکنون در افغانستان شناسایی شده اند. این تحرک جدید زنگ خطر را برای طالبان، جمهوری‌های آسیای میانه و نهادهای امنیتی هند به صدا درآورده است. این گروه
بر پایهٔ گزارشی از سوی بی‌بی‌سی، منابع آگاه گفته اند که حدود نیم میلیون قبضه سلاحی که طالبان پس از تسلط بر افغانستان در سال ۲۰۲۱ به‌دست آورده بود، اکنون یا گم شده، یا به فروش رفته، و یا به گروه‌های تندرو منتقل شده است.
