نزدیک به ۳۶ سال پیش، در ۲۶ دلو سال ۱۳۶۷، ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی پس از نزدیک به نه سال کشتار، وحشت، جنایت و بربریت، با شکستی خفت بار و سرافکندگی از خاک مقدس افغانستان بیرون رانده شد. با این رویداد، زخم‌های ناشی از
پس از آغاز به کار دولت جدید ایالات متحده به رهبری دونالد ترامپ، لحن این کشور در قبال افغانستان تندتر شده و اظهارات ضد و نقیضی مطرح می نماید. دولت جدید آمریکا گاهی درباره پایگاه هوایی بگرام و گاهی در مورد بازپس‌گیری تسلیحات باقی‌مانده در
در دو دهه گذشته، افغانستان زیر سایه اشغال آمریکا، ناتو و ده‌ها کشور دیگر قرار داشت. در این مدت، علاوه بر برخی مردان، تعدادی از زنان نیز تحت عناوین مختلف جذب نهادهای آمریکایی، لابی‌گران آنها، رسانه‌ها و دیگر تبلیغات غربی شدند. این زنان تشویق شدند
واژه “افغان” از دیرباز برای ساکنان افغانستان استفاده شده و هر گروه و قوم متعلق به اقوام مختلف، همه بدون استثنا با نام افغان شناخته می‌شوند و هیچ‌کس هویت خود را از این کلمه جدا نمی‌داند. در سال‌های اخیر، افغانستان و ملت غیور آن قربانی
براساس گزارش نشریه شریعت دیلی: واقعیت این است که از سه سال و نیم گذشته، هم مردم داخل کشور و هم برخی از آن دسته کشورهای خارجی که به تعامل با افغان‌ها علاقه‌مند هستند، همچنان منتظرند که شاید افغان‌ها در نظام خود اصلاحات و تغییراتی
نشریه شریعت دیلی با نویسندگی صدیق نوری، چنین می نویسد: اسلام به عنوان یک دین و نظام الهی پاک، از چنان درجه بالایی از عقلانیت برخوردار است که در طول تاریخ بشری هیچ‌کس از نظر نظری نتوانسته آن را به چالش بکشد. زیرا اسلام در
براساس گزارش نیویورک تایمز، با پایان یافتن جنگ در افغانستان، طالبان از ورود مسافران خارجی استقبال می‌کنند، حتی در شرایطی که دولت‌ها به شهروندان خود توصیه می‌کنند که به این کشور سفر نکنند. یی پین لین، استاد دانشگاه تافتس ایالت ماساچوست، با افتخار عنوان می
از آنجایی که هر گروه در جامعه بشری نیازها و مشکلات خاص خود را دارد و پس از آن هرکس برای حل مشکلات خود سعی در بدست آوردن ابزار و وسایل مادی دارد، به همین دلیل رقابت، مخالفت و دشمنی در میان آنها به وجود
برای افغان ها نعمت بزرگی است که در هر شرایطی مهم ترین و مقدس ترین ارزش برای مردم اسلام است. وجود این خصوصیت به نفع کشور ما بوده و همواره استقلال و وحدت ملی کشور را در طول چهارده قرن گذشته تضمین کرده است، در
در رسانه های جمعی کشور درباره زراعت و هر نوع پیشرفت اقتصادی بسیار گفته و نوشته می شود، اما ما هنوز کم است و این موضوع را تا زمانی که همه ثروتمندان، مسئولان و سرمایه گذاران به آن توجه کنند می خواهیم بیان کنیم، و
افغانستان در دهه های اخیر از نظر سیاسی کشوری شکننده بوده است. سوال اینجاست که چگونه منطقه‌ای که غنی از آداب و رسوم فرهنگی، دارای مردمی سخت‌کوش از گروه‌های قبیله‌ای با استعداد و شدیدا وفادار و همچنین از زمان های بسیار دور دارای مسیر ارتباطی
در تعالیم دین مبارک و مقدس اسلام بر حقوق بندگان تأکید فراوانی شده است، مخصوصاً در رابطه با حاکم و رعیت – یعنی زمانی که شخصی بر مردم یا ملت بزرگ به عنوان حاکم، والی، امیر، خلیفه یا حداقل بر یک نفر به عنوان آمر
