دولت ترکیه در ادامه اخراج اجباری مهاجران افغان، روز پنجشنبه ۸ جون ، ۴۵ تن از افراد را که شامل کهنسالان، زنان و کودکان میشود از اردوگاهی در شهر آگری، اخراج کرد. فرهاد (نام مستعار)، یکی از افراد اخراج‌شده، به ایندیپندنت گفت که پلیس ترکیه، کوله‌پشتی‌های خانواده‌ها را آتش زد و با خشونت بسیار، در نیمه شب همه را در دامنه یک کوهستان در مرز میان ترکیه و ایران رها کرد. افراد اخراج‌شده، پس از دوشبانه‌روز، خودشان را به تهران رساندند.
فرهاد که تا پیش از سلطه طالبان بر افغانستان به‌عنوان خبرنگار کار می‌کرد، چندماه قبل همراه با اعضای خانواده خود از افغانستان به ایران و از ایران به ترکیه پناه برد، اما پنجشنبه هفته گذشته، به اجبار از این کشور اخراج شد.
این شهروند افغانستان که اکنون در تهران به‌سر می‌برد، گفت: «ما را با نیرنگ و فریب از ترکیه اخراج کردند. اخراج اجباری خانواده‌ها از ترکیه غیرقانونی است. مسئولان در اردوگاه مهاجرین در شهر آگری به ما گفته بودند قرار است به اردوگاه دیگری منتقل شویم، اما وقتی سوار اتوبوس‌ها شدیم، ما را به مرز ترکیه منتقل کردند و ساعت یک شب بود که همه کودکان، زنان و کهنسالان را در مرز شهر چالداران رها کردند.»
فرهاد افزود که پلیس ترکیه شماری از مردان خانواده‌ها را به شدت مورد ضرب‌وشتم قرار داد و کوله‌پشتی همه افراد را جمع کرد و آتش زد. این مهاجر اخراج‌شده از ترکیه افزود که در میان افراد اخراج‌شده، چند زن و مرد کهنسال، شماری از کودکان و چند مرد مجرد نیز دیده می‌شدند که همه از ترس افتادن به دست دزدان و آدم‌ربایان در مرز ترکیه، به گریه افتادند، اما پلیس ترکیه با دشنام و تهدید همه را از خط مرزی ترکیه به سمت ایران راند.
ذاکره حکمت، مسئول انجمن آرسا که در زمینه حقوق مهاجران در ترکیه فعالیت می‌کند، به ایندیپندنت گفت که اخراج اجباری خانواده‌های مهاجران از ترکیه معمول نیست، اما اخراج افراد مجرد که به‌صورت غیر قانونی در ترکیه ساکن‌اند، معمول است و ترکیه هزاران مهاجر افغان را در چندسال گذشته اخراج کرده است.
حکمت افزود: «افرادی که می‌گویند با آنان با خشونت رفتار شده است، می‌توانند این مسئله را از طریق مراجع قانونی پیگیری کنند.»
افراد اخراج‌شده از ترکیه، از ۴ ماه پیش به این سو، در یکی از کمپ‌های مهاجران در شهر مرزی آگری در ترکیه به‌سر می‌بردند و اوایل این هفته از مسئولان کمپ مهاجران در شهر آگری اطلاع دریافت کردند که برای منتقل شدن به یکی دیگر از کمپ‌های محل اقامت مهاجران آماده شوند. همچنین به این افراد گفته شده بود که قرار است پس از یک هفته اقامت در کمپ دیگری، آزاد شوند و پس از آن می‌توانند به مکان دلخواه خود در ترکیه بروند.
فرهاد افزود که مسئولان اردوگاه پیش از اخراج، با همه افراد مصاحبه کردند و از آن‌ها پرسیدند که می‌خواهند به کدام شهر ترکیه بروند و خانواده‌ها و بستگانشان در کدام شهرها زندگی می‌کنند.
به گفته فرهاد، خانواده‌ها و افرادی که از شهر آگری ترکیه اخراج شدند و به شهر چالداران ایران رفتند، پیش از این به اداره مهاجرت ترکیه و مسئولان کمپ مهاجران در شهر آگری گفته بودند که می‌خواهند با هواپیما به افغانستان بازگردند، اما اداره مهاجرت به آنان پاسخ روشنی نداده بود. فرهاد افزود که بازگشت به ایران و افغانستان از طریق مرزهای زمینی، برای خانواده‌ها به‌ویژه کودکان، کهنسالان و زنان خطرآفرین است، چون در مسیرهای کوهستانی میان این کشورها، تبهکاران و آدم‌ربایان از مهاجران اخاذی می‌کنند.
فرهاد می‌گوید که خانواده‌های اخراج‌شده، اغفال شده و مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند و راهی برای درج شکایت و پیگیری این مسئله نیز وجود ندارد، چون آنان به دشواری توانستند خودشان را به تهران برسانند و راهی برای بازگشت به ترکیه ندارند.
پس از سلطه طالبان بر افغانستان، هزاران شهروند افغان از ترس اقدام‌های انتقام‌جویانه طالبان به کشورهای مختلف از جمله ایران، پاکستان و ترکیه پناه بردند. در دوسال گذشته، علی‌رغم ادامه بی‌ثباتی در افغانستان تحت سلطه طالبان، دولت ترکیه هزاران مهاجر غیرقانونی افغان را به اجبار به آن کشور فرستاد. در ماه‌های اخیر، ضمن افزایش تدابیر امنیتی در مرزهای ترکیه برای جلوگیری از ورود غیرقانونی مهاجران، محدودیت‌های بیشتری علیه زندگی و کار مهاجران نیز وضع شده است.
