استراتژی جدید ناتو در افغانستان: تهدید یا فرصت برای اسیای مرکزی؟

دبیرکل ناتو ینس استولتنبرگ در ۴ فبروری خواستار قطع رابطه طالبان همراه با گروه القاعده و پایان خشونت ها شد. 

در همان روز گروه مطالعات افغانستان که به ابتکار کنگره امریکا شکل گرفته است، به دولت جدید امریکا پیشنهاد کرد که هر چه عاجل مذاکرات با طالبان را برای به تعویق انداختن خروج نیروهای امریکایی از افغانستان را از سر بگیرد.

روز قبل در تاریخ ۳ فبروری، هایکو ماس وزیر امور خارجه المان موضع کشورش را بیان داشت: خروج نیروهای ناتو از افغانستان به پیشرفت در مذاکرات بین الافغانی بستگی دارد و به تاریخ مشخصی وابسته نیست. بخش رسانه ای ناتو تصریح کرد که تا اوایل ماه می، هیچ کاهش نظامی از لحاظ نیرو، نخواهند داشت.

با توجه به گزارشات عنوان شده، ایالات متحده و ناتو قصد دارند تا طرح دونلد ترمپ مبنی بر خروج نیروهای نظامی از افغانستان را به تعویق بیاندازند.

اندره سرنکو، کارمند مرکز مطالعات افغانستان مدرن اظهار می دارد که فرمول گفته شده توسط هایکو ماس، احتمالا اصل استراتژی امریکا تحت حکومت جو بایدن است. 

به گفته وی این تغییر استراتژی به طور قاطعانه در منطقه اسیای مرکزی تاثیر خواهد گذاشت.

در سال های اخیر کشورهای منطقه اسیای مرکزی روابط خو را با طالبان ایجاد کرده اند. 

ماسادیکوو مدیر پیشین سیاسی ملل متحد عنوان می کند: عشق اباد مذکرات خود را طالبان تحت حمایت ملل متحد انجام داد. 

کشورهای اسای مرکزی براساس منافع امنیتی خود، خواهان ایجاد ثبات در افغانستان هستند. ” پایگاه های اموزشی گروه های افراطی در افغانستان حضور دارند که در ارزوی سرنگونی دولت های سکولار در این منطقه هستند. علاوه براین، طالبان مانعی بزرگ برای اجرای پروژه های بزرگ اقتصادی هستند مانند خط لوله گاز TAPI.

ماسادیکوو عنوان می کند که بعید است این پروژه ها تا زمان حل منازعات در افغانستان عملی شوند!.

براساس ارزیابی وی، تصمیم ناتو در عدم شتاب بر خروج خود از افغانستان، به این توافق کمک نخواهد کرد. حضور ناتو در افغانستان باعث ایجاد ناامنی بیشتر خواهد شد.

اندره سرنکو، اوضاع متفاوتی را ارزیابی می کند. روند مذاکره با طالبان یک توهم است، انها قصد ندارند ندارد قدرت را با کسی در افغانستان تقسیم کنند تا جایی که ان را به زور بگیرند تا کشور را مطابق با الگوی امارت اسلامی را ایجاد کنند.

دوشنبه، نورسلطان، تاشکند، عشق اباد و بیشکک نفش راحتی خواهند کشید وقتی بدانند ایالات متحده به گونه ناگهانی افغانستان را ترک نخواهند کرد. 

(دویچه وله)

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x