اعتراف ملا برادر به نارسایی اداره‌ی طالبان در یک‌سال گذشته

ملا عبدالغنی برادر در نمایش‌گاهی که در بادام باغ کابل برگزار شده بود، از شیوه‌ی اداره‌ی طالبان در یک‌سال پسین انتقاد کرد. این مقام ارشد طالبان گفته‌است که در یک‌سال گذشته، کابل نتوانسته‌است که قناعت مردم را فراهم کند و در این مدت همه کارها «نمایشی» بوده‌است.

ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی ریاست‌الوزرای طالبان در این باره گفت: «ما به این ملت در یک‌سال گذشته کار نکردیم که مردم به آن قانع شوند. ملت قانع نیست. سرِ تان خلاص باشد. ما تا حال خدمت نکردیم ما کار نمونه کردیم، ما باید کار کنیم که پول‌دار شویم و به‌دنیا دست دراز نکنیم.»

در همین حال آگاهان سیاسی گفته‌های اخیر ملاعبدالغنی برادر را، ناشی از اختلاف‌های درونی طالبان دانسته و می‌گویند که این اختلاف‌ها، شیوه‌ی حکومت‌داری (اداره‌ی طالبان) در کشور را متأثر ساخته‌است. این درحالی است که از روزهای نخست که طالبان در ارگ مستقر شدند، خبرهایی مبنی بر اختلاف در میان چهره‌های ارشد این گروه به‌گوش می‌رسید.

اکنون درحالی که بیش از یک‌سال از اداره‌ی طالبان می‌گذرد، صدای انتقاد درباره‌ی کارکردهای اداره‌ی سرپرستِ این گروه از سوی ارشدترین مقام‌های طالبان بلند شده‌است. آگاهان سیاسی در پیوند با این سخنان ملا عبدالغنی برادر می‌گویند که اختلاف میان طالبان افزایش یافته‌است و این اختلاف بر تمام شیوه‌ی اداره‌ی طالبان اثر منفی خواهد گذاشت.

سید نورالله راغی، آگاه مسایل سیاسی به این باور است که: «اظهارات اخیر ملا عبدالغنی برادر، ناشی از اختلاف‌های درونی طالبان است. تعدادی از افراد طالبان معتقدند که باید حداقل معیارهای حکومت‌داری را رعایت کنند تا جهان به آن‌ها اعتماد کنند و با آن‌ها ارتباط برقرار کنند؛ اما در مقابل آن‌ها افرادی از این گروه طور دیگری فکر می‌کنند و این موضوع، تمام رابطه‌ی داخلی و شیوه‌های حکومت‌داری طالبان را متأثر ساخته‌است.»

محدود شدن رسانه‌ها، نقض حقوق بشر، به‌ویژه زنان، بازداشت‌های خودسرانه و شکنجه‌ی افراد، از مهم‌ترین موضوعاتی است که در یک سال گذشته از سوی طالبان بر مردم افغانستان اِعمال شده‌است. سونیا نایل از فعالان مدنی نیز می‌گوید: «وضع کردن محدودیت بر بانوان، مشکلات اقتصادی و توقف فعالیت‌های حقوق بشری از عواملی است که باعث ایجاد فاصله و شکاف میان ملت و امارت اسلامی (اداره‌ی طالبان) شده‌است.»

موضوع بسته شدن مکتب‌های دختران بالاتر از صنف ششم، از مهم‌ترین موارد مورد اختلاف میان چهره‌های ارشد طالبان است و آن‌ها را به دو گروه تقسیم کرده‌است. این درحالی است که موافقان بازگشایی مکتب‌ها، مانند شیرمحمد عباس ستانکزی مُعین سیاسی وزارت خارجه‌ی طالبان، هم‌واره در نشست‌های خبری، از بسته ماندن مکتب‌های دخترانه انتقاد کرده‌است .

اما در برابر او چهره‌های نزدیک به ملا هبت الله رهبر طالبان آموختن علم دینوی را مباح و فرمان رهبر خود را واجب گفته‌اند که به واسطه آن هزاران دانش آموز دختر از رفتن به مکتب محروم شده‌اند و نگران آینده شان هستند.

(آمو)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x