دو شهروند افغانستان که پس از تسلط طالبان در کشور می‌خواستند از راه قاچاق به آلمان بروند در نتیجه سردی هوا در بلاروس جان باختند. یک منبع از میان نیروهای پیشین ارتش ملی افغانستان که در بلاروس منتظر گذشتن از مرز پولند است به آمو گفت که نام‌های این دو تن را نمی‌داند. اما تاکید کرد که هر دو نظامی پیشین بودند و جمعه شب در نتیجه هوای سرد جان داده است.
نزدیک به ۸۰ تن از نیروهای ویژه‌ی ارتش و پولیسِ نظام ساقط شده‌ی افغانستان که پس از سقوط کشور راه مهاجرت غیرقانونی در پیش گرفته‌اند در مرز کشورهای بلاروس و پولند گیر مانده‌اند. شماری از این نظامیان، روز پیش ۲۲ دسامبر ۲۰۲۲ با فرستادن تصاویری به آمو می‌گویند که پس از سقوط نظام و تنگ‌تر شدن عرصه‌ی زندگی، تصمیم گرفته‌اند تا از راه قاچاق خود را به آلمان برسانند.
این نظامی پیشین به دلیل ترس از شناخته شدن توسط طالبان و پولیس پولند و بلاروس نمی‌خواهد نامی از او در گزارش برده شود و تاکید می‌کند که چندین بار قصد عبور از مرز بلاروس به سوی پولند و از آنجا به سوی آلمان داشته‌اند، اما از سوی پولیس مرزی بازداشت و «لت‌وکوب» شده‌اند.
او گفت: «پولیس پولند مارا دستگیر کرد و دوباره ما را آوردند به سرحد بلاروس. وقتی که پولیس بلاروس ما را گرفت ما را دوبار به سرحد پولند آورد و گفتند بروید، پولند. این کار چند بار تکرار شد. آنها به ما گفتند که شما را به سرحد پولند می‌بریم و شما پس می‌آیید؟ ما برش گفتیم که ما هیچ چیزی برای خوردن و نوشیدن و پوشیدنی گرم نداریم و نمی‌توانیم برویم. اما پولیس بلاروس به ما گفتند که شما را می‌بریم تا بمیرید و کشته شوید.»راو ادامه داد: «با مرمی طالبان نمردیم، اما حالا شاید از سردی هوا بمیریم.»
او با شکایت از بد رفتاری‌های پی هم نیروهای مرزی بلاروس و پولند، از نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل می‌خواهد که وضعیت نظامیان گیرمانده در مرز را بررسی کرده آنان را از دام مرگ نجات دهند. یکی دیگر از این نظامیان در گفت‌وگو با آمو گفت که آنان جایی برای بود و باش ندارند و بارش برف کلان‌ترین چالش در برابر آنان است. او با فرستادن یک عکس که دو روز پیش ثبت شده به آمو گفت: «با مرمی طالبان نمردیم، نامرد نبودیم. اما در دلمان چیزی که مانده این است که بگویند فرار کردند تا زنده بمانند، از سردی و خنک مردند».
او گفت: «خوردنی نداشتیم، دو روز و دو شب تنها برف خوردیم و بعضی‌ها حتا از هشت روز هم زیاد در بین سرحد بلاروس و پولند سپری نموده و خوراک‌شان نیز برف بوده و چیزی برای خوردن ندارند. قاچاقبران هم سر ما نظارت دارد. اگر بفهمد که ما نظامی هستیم شاید ما را به پولیس بلاروس تسلیم بدهد. آنها یک نفر را دو روز می‌شود به مسکو دیپورت شد و پنج سال دیگر نمی‌تواند به بلاروس بیایند»
یکی از این نظامیان پیشین می‌گوید که ساده‌ترین قسمت انتخاب راه مسافرت غیرقانونی برای او و تمام کسانی که کم کم با آنان در بلاروس آشنا شده است، آغاز سفر و رسیدن آنها تا روسیه بوده است. او گفت که شمار زیادی از این نظامیان پیشین در آغاز مهاجرت، توانسته‌اند ویزای روسیه را به دست آورد و با این ویزا، وارد خاک ایران و از آنجا وارد روسیه شوند.
این نظامی پیشین در ادامه تاکید کرد که پس از رسیدن به روسیه، یک ایست سه روزه در این کشور داشته و با شماری از نظامیان دیگر که پیش از او به روسیه رسیده بودند یکجا شده‌اند. او می‌گوید که قاچاقبران انسان در مسکو از این نظامیان مبلغ ۶ تا ۹ هزار دالر پول گرفته‌اند.
این نظامی پیشین افزود: «از روسیه به بلاروس توسط قاچاقبران غیرقانونی آمدیم. بعضی وقت توسط پولیس بلاروس دستگیر و بعضی وقت توسط پولیس پولند دستگیر می‌شویم و پولیس پولند اجازه نمی‌دهد که ما به طرف جرمنی حرکت کنیم. هر دو طرف پولیس با ما برخورد درست نمی‌کند. ما به پولیس بلاروس گفتیم که ما نظامی هستیم و با نیروهای ناتو مشترک کار و وظیفه اجرا کردیم. خود پولند نیز شامل ناتو هست و مشاوران هم بودند باز هم ما را اجازه ندادند.»
این نظامیان می‌گویند که در بلاروس، هیچ سازمان و نهاد حقوق بشری وجود ندارد که به آنان کمک های اولیه مانند نان، لباس و دارو فراهم کند. نظامیانی که برای رسیده به اروپا به روسیه می روند باید از راه های غیرقانونی(راه قاچاقی) خودشان را به آلمان برسانند.
