دولت امریکا باید بابت زندان گوانتانامو بخشش بخواهد

یک خبرنگار سازمان ملل پس از سفر خود به گوانتانامو از ادامه رفتار ظالمانه و تحقیرآمیز دولت امریکا با زندانیان انتقاد کرده است.

این اولین بار در 20 سال گذشته است که یک گزارشگر سازمان ملل اجازه یافت به بازداشتگاه مظنونان بازداشت شده برای حملات تروریستی در پایگاه نظامی گوانتانامو برود.بیست و یک سال پیش، در 11 جنوری 2002، زندان گوانتانامو در پایگاه نیروی دریایی امریکا در کوبا تحت تدابیر شدید امنیتی افتتاح شد.

هدف دستگیری کسانی بود که در دوران جنگ جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور وقت امریکا علیه “تروریسم” بدون رعایت استانداردهای قانونی معمول کشور دستگیر شده بودند.

آنهایی که حقوق اولیه هر زندانی را تضمین می کند- باید در خاک امریکا زندانی، مورد تحقیق قرار بگیرند و محاکمه شوند. از حدود 800 نفری که زمانی در این بازداشتگاه محبوس بودند، 30 نفر اکنون باقی مانده اند.

فیونوالا نی اولین گزارشگر مستقل سازمان ملل است که در ماه فبروری چهار روز بی سابقه را با 30 نفری که در گوانتانامو نگهداری می شدند ملاقات و گفتگو کرد.

از میان این 30 نفر که در حال حاضر در بازداشت هستند، 5 نفر متهم به طراحی حملات 11 سپتامبر 2001 در نیویورک و واشنگتن دی سی هستند.

خانم نی ایولین که استاد حقوق نیز هست در گزارش 23 صفحه ای خود به شورای حقوق بشر سازمان ملل در جنوا گفت: (ایالات متحده باید به خاطر بدرفتاری با زندانیان در گوانتانامو عذرخواهی کند.)

گزارشگر سازمان ملل در نشست خبری خود گفت: «پس از دو دهه بازداشت، زندانیان در رنج هستند و همه کسانی که با او گپ زده اند از بازداشت غیرقانونی، شکنجه و نگهداری در بازداشتگاه‌های مخفی رنج می‌برند».

خانم نیائولین گفت که تمام درخواست های او برای دسترسی به بازداشتگاه برآورده شده و او با تمام زندانیانی که می خواست ببیند ملاقات کرده است.

با این حال، دولت جو بایدن اولین دولت ایالات متحده در 20 سال گذشته است که به سازمان ملل اجازه بازدید از گوانتانامو را می دهد.

اما در پاسخ به این گزارش به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد نوشت که «یافته های خانم نی اولین صرفاً انگیزه های او بوده و دولت امریکا با بخش قابل توجهی از محتوای حقوقی این گزارش موافق نیست».

دولت ایالات متحده گفته است که نتایج این گزارش را به دقت مطالعه خواهد کرد و اقدامات لازم را در خصوص توصیه های مندرج در این گزارش انجام خواهد داد.

(بی بی سی / ۳۰ جون ۲۰۲۳)

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x