دیدبان حقوق بشر: طالبان زندانیان را شکنجه می‌کند

سازمان دیدبان حقوق بشر یک بار دیگر گروه طالبان را به داشتن زندان‌های غیرقانونی و شکنجه زندانیان متهم کرده است.
گروه طالبان بر بخشی از خاک افغانستان تسلط دارد و مسافران، مردم محل و گاهی نظامیان افغان را بازداشت و در مکان‌هایی نامعلوم زندانی می‌کند. برخی از این افراد در ازای پرداخت باج، عده‌ای با پادرمیانی بزرگان قوم و شماری هم در عملیات‌های نظامی نیروهای ویژه افغان آزاد می‌‌شوند.

پاتریشیا گاسمن، معاون بخش آسیا در این سازمان به رادیو آزادی گفته است زندان‌های مخفی از مدت‌ها پیش بخشی از منازعه جاری در افغانستان بوده است.

او می‌گوید: «ما درباره این زندان‌ها که به دست طالبان اداره می‌شوند، جزئیاتی ارائه کرده‌ایم. ما با زندانیان سابق و جنگجویان طالبان مصاحبه کرده‌ایم که درباره وضعیت این زندان‌ها گزارش می‌دهند، از جمله افرادی که با ضرب و شتم وادار به اعتراف شده‌اند. مردم در برخی موارد هم شاهد اعدام افراد متهم به داشتن روابط با دولت بوده‌اند. از مدت‌ها به این‌سو چنین زندان‌هایی بخشی از منازعۀ جاری و ناکامی طالبان در انکار شکنجه بود، اما آن‌ها به وضوح شکنجه می‌کنند.»

تعداد کل افرادی که در بند طالبان هستند، روشن نیست. اما این شورشیان پارسال هزار نفر را در ازای آزادی پنج هزار زندانی خود آزاد کردند. تعداد زیادی از این زندانیان غیرنظامی بودند. اما طالبان بعد از آن نیز به بازداشت و زندانی کردن شهروندان افغان ادامه داده‌اند.

دیدبان حقوق بشر از این مسئله نیز ابراز نگرانی کرده است که‌ عدم وجود وکیل مدافع در زندان‌های طالبان، ضرب و شتم، ترساندن و گاهی کشتن زندانیان برای گرفتن اعتراف، کماکان جریان دارد. 

بازداشتگاه‌های مخفی طالبان از دسترس نهادهای حقوق بشری مانند سازمان ملل متحد، دیدبان حقوق بشر، کمیته صلیب سرخ بین‌المللی نیز خارج است و هیچ نوع نظارتی بر آن صورت نمی‌گیرد. این شورشیان به هیچ نهادی پاسخگو نیستند و این وضعیت باعث شده است که افراد زیادی در بلاتکلیفی برای مدت نامعلومی ناپدید باشند. بسیاری از خانواده‌ها از سرنوشت عزیزان خود بی‌خبرند. 

در تازه‌ترین مورد یک ساکن ولایت بلخ که به دلیل حساسیت موضوع نمی‌خواهد نامش افشا شود، در مسیر راه بازداشت شد و به زندان طالبان منتقل شده است. بستگان او می‌گویند این جوان تا وقتی در بازداشت می‌ماند که مسؤولان محلی طالبان که برای تعطیلات زمستانی به پاکستان و نزد خانواده‌های خود رفته‌اند، بازگردند. تا آن زمان حتی اتهام او تفهیم نشده است. دادگاه‌های طالبان نیز جلسه‌ای بین چند فرمانده و تصمیم‌گیری درباره سرنوشت افراد است.  

اما ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان موضع متفاوتی دارد. او می‌گوید که در زندان‌های طالبان که به نظرش مخفی نیست، هیچ فردی شکنجه نمی‌شود و احکام طبق شرع اجرا می‌شود. 
پیش‌تر سازمان ملل متحد در گزارشی وضعیت زندان‌ها در نهادهای دولتی افغانستان را ناگوار خوانده بود اما تاکید کرده بود که هیچ دسترسی به بازداشتگاه‌های طالبان ندارد.
(ایندپندنت)
۲۰۲۱/۱۵/۳

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x