زمان خود نظم دهی افغانستان فرا رسیده است

افغانستان از زمان به قدرت رسیدن طالبان و فروپاشی حکومت اشرف غنی در سال 2021 با چالش های متفاوتی روبرو بوده است. این کشور به دلیل محدودیت های اعمال شده از سوی جامعه جهانی بر این کشور، شاهد تحولات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بوده است.

وضعیت امنیتی در افغانستان ناپایدار و نگران کننده است. گزارش‌هایی از خشونت و نقض حقوق بشر توسط طالبان از جمله قتل‌های غیرقانونی، آوارگی اجباری و اعمال محدودیت‌هایی در بخش آزادی بیان، تجمعات و تشکیلات وجود دارد. افغانستان همچنین با چالش های امنیتی از سوی گروه های دیگر مانند داعش مواجه بوده است. فقدان همکاری جامعه جهانی همچنین مانع از توانایی دولت افغانستان برای مهار تهدید تروریسم و افراط گرایی می شود، زیرا خروج نیروهای آمریکایی و ناتو از افغانستان در ماه اگست 2021 خلاء قدرت را در این کشور ایجاد کرد که به دیگر بازیگران غیردولتی اجازه عرض اندام را داد. آنها توانستند خود را دوباره سازماندهی کنند و علیه غیرنظامیان بی گناه حملاتی را انجام دهند. از آن زمان تاکنون، تحولات پی هم در افغانستان ادامه دارد و ممکن است وضعیت امنیتی را تغییر دهند.

افغانستان در تلاش های خود برای ایجاد یک حکومت باثبات و کارآمد با چالش های متعددی روبرو بوده است. دولت جدید تحت رهبری طالبان در تلاش است با برای عموم مردم، تسهیلاتی را ایجاد کند. متاسفانه فقر در کشور به شدت افزایش یافته است. گروه های تروریستی در این کشور فعال هستند و تلاش می کنند تا علیه کشورهای دیگر نیز حملاتی انجام دهند.

برای رسیدگی به این چالش ها، دولت افغانستان باید بر ایجاد نهادهای قوی، موثر و پاسخگو تمرکز کند. این امر مستلزم رسیدگی به مسئله فساد، بهبود حکومت داری و سرمایه گذاری در ظرفیت نهادها و پرسونل دولتی است. با انجام این کار، دولت افغانستان می‌تواند پایه قوی‌تری برای رسیدگی به چالش‌های امنیتی، اقتصادی و اجتماعی کشور ایجاد کند و به تضمین آینده باثبات‌تر و مرفه‌تر برای افغانستان کمک کند.

همانطور که افغانستان در سال های اخیر با چالش های مهمی از جمله بی ثباتی سیاسی، خشونت، مشکلات اقتصادی و بحران های بشردوستانه روبرو بوده است. برای جامعه بین المللی مهم است که به تعامل با افغانستان ادامه دهند. انزوای افغانستان می تواند چندین پیامد منفی داشته باشد. اول، این که می تواند بحران اقتصادی آن را تشدید کند و به معیشت مردم عادی افغان، به ویژه آنهایی که در حال حاضر آسیب پذیر هستند، آسیب بیشتری وارد کند. دوم، این امر می‌تواند مانع از ارسال کمک‌های بشردوستانه شود و وضعیت وخیم بشردوستانه در کشور را تشدید کند. سوم، می‌تواند منجر به بی‌ثباتی سیاسی بیشتر شود و به طور بالقوه به احیای افراط‌گرایی خشونت‌آمیز کمک کند.

علاوه بر این، جامعه بین المللی موظف است از افغانستان و مردم آن در تلاش برای ساختن آینده ای باثبات، صلح آمیز و مرفه حمایت کنند. این مسئله می تواند شامل ارائه کمک های بشردوستانه، حمایت از توسعه و بازسازی اقتصادی، و ترویج حکومت فراگیر و دموکراتیک باشد.

(یوراشیا ریوو / 14 آپریل 2023)

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x