آیا درگیری افغانستان پایان یافته است؟!

قدرت های بزرگ موافقت اصولی خود را برای کمک به مردم افغانستان در مواجهه با یک بحران انسانی قریب الوقوع اعلام کرده اند. با این وجود به رسمیت شناختن دولت طالبان هنوز با واقعیت فاصله دارد. گروه قدرتمند جی-۲۰ عزم خود را برای رسیدگی به بحران انسانی در افغانستان اعلام کرده است!

ماریو دراگی نخست وزیر ایتالیا سعی کرد بین کمک به ملت آشفته افغانستان و مشروعیت بخشیدن به دولت طالبان تمایز قائل شود. دراگی با اشاره به موانع آشکار در راه پرداخت کمک ها گفت هماهنگی با طالبان به هیچ وجه به معنای به رسمیت شناختن دولت آنها نیست!

انقره نیز اعلام کرد که به رسمیت شناختن دولت طالبان و ارائه کمک به مردم افغانستان دو مورد متفاوت است! بزرگترین سوالی که در حال حاضر پیش روی جهان است این است که چگونه بدون به رسمیت شناخت دولت طالبان یا مشارکت آنها در فرایند پرداخت به کابل کمک های بشردوستانه ارائه دهیم!

بحران اعتماد پس از آشکار شدن جزئیات ملاقات حضوری نمایندگان طالبان، ایالات متحده، اتحادیه اروپا و ده کشور اروپایی که در ۹ تا ۱۰ اکتبر در دوحه برگزار شد آشکار شد!

در پاسخ به درخواست های طالبان برای رفع مسدودی ۹/۵ میلیارد دالر کابل یا کمک به جلوگیری از بحران انسانی یا مشروعیت دولت آنها، هیئت آمریکایی توجه خود را به امنیت، مبارزه با تروریسم، حفاظت از حقوق بشر و عبور ایمن شهروندان خود متمرکز کرد!

هشدار قطر مبنی بر اینکه “انزوای افغانستان و حاکمان جدید طالبان هرگز راه حل مناسبی نخواهد بود” نشان دهنده بی تفاوتی جهانی است که نسبت به طالبان نشان داده شده است!

تحت این شرایط طالبان ممکن است هرگونه کمک بشردوستانه که مستقیما به مردم افغانستان ارائه شود را ممنوع کنند، اقدامی که در داخل افغانستان باعث نارضایتی بیشتری برای آنها می شود. چنین سناریویی مناسب همه کسانی است که می خواستند طالبان شکست بخورد!

طالبان باید عاقلانه رفتار کنند و در صورت اصرار جهان بر کمک مستقیم به مردم افغانستان، هرگونه کمکی را که از هر کجا می آید و به هر نحوی پرداخت می شود را بپذیرند و اجازه دهند. 

چنین حرکتی ممکن است برای آنها امتیاز دیپلماتیک به ارمغان بیاورد و احتمالا راه را برای مسائل آینده از جمله مساله مشروعیت و به رسمیت شناخته شدن بین المللی هموار کند!
نیشن
۲۰۲۱/۱۸ /۱۰

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x