افغانستان و پاکستان گرفتار!

اگرچه هنوز امید به صلح در افغانستان وجود دارد، اما به نظر می رسد چشم انداز مصالحه و یک راه حل سیاسی بین طرف های درگیر در داخل افغانستان در حال کم رنگ شدن است! 

این نگرانی ها نیز افزایش می یابد که افغانستان به سمت هرج و مرج بی سابقه ای پیش می رود. اما جای تاسف است که نخست وزیر پاکستان و همراهانش هیچ حسی از تهدیدهای پیش رو در مرزهای غربی ندارند. آنها نه درکی از آن دارند و نه نگرانی نشان می دهند و نه برای جلوگیری از آن کاری می کنند!

گفتگوهای قطر هنوز در جریان است و ظاهرا رئیس جمهور بایدن در روند صلح افغانستان، روسیه، چین، ایران، هند، ترکیه و قدرت های منطقه ای را مد نظر دارد. 

علاوه بر این، عقب نشینی نیروهای امریکایی آغاز شده است و به نظر می رسد که یک راه حل سیاسی در حال پیگیری است. اما طالبان و دولت افغانستان در مورد مصالحه معنادار جدی نیستند!

همه گروه های درگیر در داخل افغانستان که چشم انداز آشتی و صلح ندارند، در حال ذخیره سلاح هستند. نیایورک تایمز در گزارش ۱۴ می ۲۰۲۱ خود ضمن اشاره به اسناد استخباراتی افغانستان اظهار داشت که احمد مسعود فرزند احمد شاه مسعود، در حال خرید سلاح در شمال است!

خطرناک ترین جنبه سناریوی فعلی این است که به نظر نمی رسد ایالات متحده به صلح پایدار در افغانستان علاقه مند باشد. اگرچه دیپلماسی زلمی خلیل زاد کاملا در جریان است و به نظر می رسد واشنگتن برای خروج و موفقیت سریع روند صلح نگران است، اما یک نگاه دقیق تر واقعیت تلخ را نشان می دهد که ایالات متحده امریکا به عمد افغانستان را به سمت جنگ داخلی و آشوب سیاسی سوق می دهد!

اگرچه طالبان به طور کلی مذاکره را رد نکرده اند، اما در مورد هرگونه گفتگوی معنادار با کابل عجله ندارند و جدی نیستند. آنها فکر می کنند دیر یا زود کابل به دست آنها خواهد افتاد. آنها همچنین فکر می کنند که اگر می توانند امارات اسلامی خود را از طریق جنگ پس بگیرند و بازگرداندند، پس چرا باید وقت خود را در مذاکرات و تشریفات قانون اساسی تلف کنند!

از سوی دیگر، ظاهرا رئیس جمهور اشرف غنی و برخی از افراد در دولت او نسبت به مذاکره با طالبان مضطرب و مشتاق به نظر می رسند، اما در واقع آنها نیز مشتاق هیچ نتیجه معناداری نیستند. دلیل آن کاملا واضح است!

گرچه خود ایالات متحده از افغانستان فرار می کند، اما از پاکستان برای نظارت بر افغانستان پایگاه نظامی می خواهد. آیا این خیلی عجیب نیست؟ به نظر می رسد ایالات متحده می خواهد سربازان خود را بیرون بكشد و در افغانستان آتشی را كه شعله های آن دامن پاكستان و چین و ایران را می گیرد روشن كند. متاسفانه طرز برخورد، رفتار و عملکرد طالبان و دولت افغانستان به این بازی فجیع کمک می کند!

تنها راه برای خنثی کردن این توطئه خطرناک توسط ایالات متحده، مصالحه بین دولت افغانستان و طالبان است. یا آنها باید به خصومت خود پایان دهند و برای آینده صلح آمیز افغانستان دست به دست هم دهند، یا چین، ایران، روسیه و پاکستان باید با مشورت با افغانها جلو بیایند و راهی برای این مشکل پیدا کنند!
د نیوز
۲۰۲۱/۷/۶

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x