گزینه حداقل بد یابدن درافغانستان!

بایدن در تصمیم به عقب نشینی ۲۵۰۰ سرباز آمریکایی گزینه بهترین ندارد! تنها انتخاب گزینه حداقل بد است و این احتمالا باعث می شود که نیروها برای مدت طولانی تری در منطقه حضور داشته باشند تا از خروج آشفته گونه جلوگیری شود!

یکی از مقامات  نظامی پاکستانی در مصاحبه ای پس از نشست باجوا گفت، اگر ایالات متحده تاریخ خروج نیروها را تمدید کند، رهبران نظامی پاکستان ناراضی نخواهند بود. او اصرار داشت که باید یک عقب نشینی مسئولانه وجود داشته باشد، نه یک عقب نشینی آشفته گونه که می تواند بر پاکستان و سایر کشورهای منطقه تاثیر بگذارد!

مشاوران نظامی و استخباراتی بایدن سه گزینه ناخوشایند به او ارائه داده اند. اول اینکه طبق توافق در ماه می خارج شوید، حتی اگر این به معنای سقوط دولت کابل و بازگشت به جنگ داخلی باشد. دوم اینکه برای مدت محدود مذاکره شده با طالبان بمانید تا شاید که تصاحب نهایی این گروه را به تاخیر بیندازد و سوم اینکه برای مدت نامشخصی بمانید، که این نیز می تواند به معنای ادامه طولانی ترین جنگ ایالات متحده باشد!

هر راهی خطراتی دارد. اگر بایدن برای ماندن در مدتی محدود تلاش کند، طالبان ممکن است خواستار یک قیمت سنگین مانند آزادی زندانیان یا امتیازات دیگر شوند!

اگر بایدن یک طرفه تصمیم به ماندن بگیرد، طالبان احتمالا حملات خود را به نیروهای ایالات متحده از سر می گیرند، ایالات متحده مقابله به مثل می کند و چرخه خشونت دوباره از سر گرفته می شود!

حفظ حضور ضد تروریسم در خارج از افغانستان ممکن است یک گزینه جذاب به نظر برسد. اما کارشناسان هشدار می دهند که این گزینه ممکن است از نظر نظامی عملی نباشد!

یک نیروی ضد تروریسم قوی به طیارخه‌های بدون سرنشین بر فراز افغانستان احتیاج دارد، اما کشورهای همسایه احتمالا پایگاه های مناسب  را فراهم نمی کنند و سیاره‌هایی بدون سرنشین ممکن است مجبور شوند از امارات متحده عربی یا عربستان سعودی که ساعت ها فاصله دارد پرواز کنند!

خروج کنونی به اعتبار ایالات متحده خدشه وارد می کند و باعث موفقیت و دلگرمی طالبان می شود! اگر سربازان آمریکایی بروند و طالبان قدرت را بدست آورند، هزینه های سنگینی برای حقوق بشر خواهد داشت! 

تحلیلگران معمولا هنگام تصمیم گیری های سخت، هزینه ها و فواید را می سنجند. هزینه نگهداری یک نیروی کوچک اما پایدار در افغانستان نسبتا کم به نظر می رسد!

(واشنگتن پست)

2021/20/2

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x