براساس گزارش بی بی سی برخی از شهروندان افغانستان به دلیل فقر شدید دختران و اعضای بدن خود را می‌فروشند، برخی دیگر کودکان گرسنه خود را با دادن داروهای خواب‌آور آرام می‌کنند. این کشور با یک بحران انسانی عمیق و روزافزون روبرو است.
یوگیتا لمای، خبرنگار بخش جهانی بی‌بی‌سی که به ولایت غربی هرات سفر کرده با چندین خانواده مصاحبه کرده است که گفته‌اند برای خرید غذا و دارو، مجبور شده‌اند دختران خردسال خود را برای ازدواج زودهنگام بفروشند.
برخی از والدین گفته‌اند که به فرزندانشان قرص‌های آرام بخش می‌دهند تا جلوی گریه آنها را هنگام گرسنگی بگیرند.
عبدالوهاب، یکی از ساکنان هرات می‌گوید:«کودکان ما مدام گریه می‌کنند و نمی‌خوابند. ما غذا نداریم.»
«به این دلیل ما به داروخانه می رویم، داروی خواب‌آور می‌گیریم و به کودکان‌مان می‌دهیم تا احساس خواب‌آلودگی کنند.»
برخی دیگر قرص‌های اسیلاتوپرام و سرترالین را به خبرنگاران بی‌بی‌سی نشان داده‌اند و گفته‌اند که به فرزندان شان می‌دهند. این قرص‌ها معمولاً برای درمان افسردگی و اضطراب تجویز می‌شوند.
داکتران می‌گویند که اگر اینگونه داروها به کودکان خردسالی که تغذیه کافی دریافت نمی‌کنند، داده شود، می‌تواند باعث آسیب کبدی و انبوهی از مشکلات دیگر مانند خستگی مزمن، اختلالات خواب و رفتار شود.
زمانی که طالبان در ماه آگوست سال گذشته میلادی قدرت را به دست گرفتند، کمک‌های خارجی که به افغانستان سرازیر می‌شد، متوقف و ذخایر ارزی آن در خارج مسدود شد که باعث فروپاشی اقتصادی شد.
مردان کارگر در این منطقه هرات تنها در برخی روزها در هفته می‌توانند کار پیدا کنند و دستمزد یک روز آنها ۱۰۰ افغانی است.
فقر باعث شده که خانواده‌ها برای نجات از گرسنگی به اقدامات غیرعادی دست بزنند.
یکی از افراد که تنها بیست و چند سال دارد، به بی‌بی‌سی گفت که سه ماه قبل مجبور شد کلیه خود را بفروشد. او علایم عمل جراحی در بدن خود را به ما نشان داد.
او می‌گوید در بدل یک کلیه به او ۲۷۰ هزار افغانی (معادل ۳۱۰۰ دالر) پرداختند که بیشتر آن صرف بازپرداخت پولی شد که برای خرید غذا برای خانواده خود قرض گرفته بود.
او می‌گوید: «اگر یک شب بخوریم، شب دیگر نمی‌خوریم. بعد از فروش کلیه‌ام احساس میکنم نیم آدم هستم. احساس ناامیدی میکنم. اگر زندگی به همین منوال ادامه یابد، احساس میکنم ممکن است بمیرم.»
فروش اعضای بدن در برابر پول در افغانستان بی‌سابقه نیست. حتی قبل از تسلط طالبان نیز این اتفاق می‌افتاد. اما اکنون، حتی پس از گرفتن چنین تصمیم دردناکی، مردم در‌می‌یابند که هنوز نمی‌توانند زندگی خود را به خوبی پیش ببرند.
افزایش سرسام آور آمار سوء تغذیه گواه تاثیری است که گرسنگی در حال حاضر بر کودکان زیر پنج سال در افغانستان گذاشته است.
سازمان ملل می‌گوید بیش از شش میلیون افغان در یک قدمی قحطی قرار دارند و وضعیت در این کشور فاجعه بار است.
سازمان داکتران بدون مرز می‌گوید در سال جاری شاهد افزایش حدود ۴۷ درصدی مراجعان به مراکز درمانی سوء تغذیه نسبت به سال گذشته بوده است.
از حمیدالله متوکل، سخنگوی والی طالبان در هرات پرسیده شد که آنها برای مقابله با گرسنگی چه می‌کنند؟
او گفت: «این وضعیت در نتیجه تحریم‌های بین‌المللی بر افغانستان و مسدود شدن دارایی‌های افغانستان به میان آمده است. دولت ما در تلاش است تا افراد نیازمند را شناسایی کند. بسیاری در مورد شرایط خود دروغ می‌گویند زیرا فکر می کنند می توانند کمک دریافت کنند.»
علیرغم این که به او گفتیم ما شواهد قاطعانه‌ای از وضعیت بد مردم را دیده‌ایم، اما او بر این موضع خود تاکید داشت.
او همچنین گفت که طالبان در تلاش ایجاد شغل از جمله از طریق «گشایش معادن سنگ آهن و پروژه خط لوله گاز» هستند.
مردم به بی بی سی گفتند که احساس می‌کنند از طرف دولت طالبان و جامعه بین‌المللی احساس به حال خود رها شده‌اند.
اقتصاد افغانستان از زمانی که طالبان در ماه آگست سال گذشته میلادی به قدرت رسیدند، سقوط کرده است.
گرسنگی از مشکلات جدی امروز افغانستان است و به دور از توجه جهان، ابعاد بحران در افغانستان ممکن است هرگز آشکار نشود.
(بی بی سی / 27 نومبر 2022)
