دوستان از ما می پرسند که طالبان از امضای توافق نامه دوحه چه به دست آوردند؟ در حالی که امریکا قصد بررسی مجدد ان را دارد!
در پاسخ به انها باید گفت که چنین سوالاتی توسط دو گروه مطرح می شود، گروهی که هدف انها ایجاد سردرگمی در اذهان جامعه است و گروه دیگر به دلیل تحت تاثیر قرار گرفتن پروپاگندها قرار گرفته اند!
برای جلوگیری از اینگونه اهداف تخریبی، به مواردی اشاره می کنیم:
۱) در نتیجه امضای توافق نامه دوحه، حدود شش هزار تن از زندانیان طالبان آزاد شدند.
۲) آن عده از هموطنان ما که زیر بمباران قرار داشتند، به خاطر امضای توافق نامه دوحه، در امنیت قرار گرفتند.
۳) توافق نامه دوحه باعث شد که در یک سال گذشته، ۱۳ هزار و ۶۵۱ تن از کارمندان اداره کابل، به طالبان پیوستند.
۴) جامعه جهانی از جمله امریکا، طالبان را به رسمیت شناخت. اکنون سه کشوربه صورت رسمی با طالبان رابطه دارند و تعدادی از کشورهای دیگر در حال برقراری رابطه با طالبان هستند.
۵) با این که طبق توافق نامه دوحه، طالبان در شهرهای بزرگ عملیات انجام ندادند اما مناطق زیادی را در خارج از شهرها به تصرف خود درآوردند. ولسوالی ارغستان قندهار پیش از توافقنامه ده ها پوسته امنیتی داشت که اکنون تنها با یک فرماندهی و یک پایگاه اداره می شود که انهم توسط طالبان فتح شده است.
۶) پس از توافق دوحه، اوضاع کشور تقریباً به نفع طالبان شده است. شخصیتهای سیاسی که طالبان زمانی آنها را تروریست، افراطی و شبه نظامی می نامیدند، اکنون تمام اظهارات آنها به نفع طالبان است. آنها با وحشت از اقدامات گذشته خود، کشور را ترک کردند و به خارج فرار کردند.
۷) قبل از امضای توافق نامه دوحه، تعداد نظامیان خارجی در افغانستان ۱۳ هزار تن بودند اما اکنون به ۲۵۰۰ تن کاهش یافته است.
(نن تکی)
۲۰۲۱/۲۸/۲
