چرا گفت‌وگوهای امنیتی هرات مهم است؟

دهمین دور نشست گفت‌وگوهای امنیتی هرات قرار است روزهای هشتم و نهم ماه قوس سال روان خورشیدی در شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان، برگزار شود. هرچند این دور از گفت‌وگوهای امنیتی هرات در خارج از کشور برگزار می‌شود، اما با توجه به وضعیت افغانستان اهمیت آن از  سال‌های گذشته به مراتب بیش‌تر است.

به نظر می‌رسد با پیچیده‌تر شدن وضعیت و تحولات سیاسی در جهان، اهمیت بحران افغانستان برای کشورهای گوناگون کم‌ شده است. موضع‌گیری‌ها و سخنان مقام‎‌های کشورهای همسایه نشان می‌دهد که آن‌ها بیش‌تر نگران تأثیر متقابل بحران افغانستان بر کشورهای خودشان هستند و اهمیت چندانی به حل بحران جاری در این کشور نمی‌دهند.

در حالی که طی ماه‌های گذشته و پس از سقوط نظام جمهوریت، نشست‌های بین‌المللی گوناگون در کشورهای مختلف جهان با محوریت بحران افغانستان برگزار شد، اما بررسی نتایج این نشست‌ها آشکار می‌کند که برگزارکننده‌گان آن بیش‌تر دنبال کسب و حفظ منافع خودشان در آشفته بازار افغانستان بوده است.

در این میان برپایی یک نشست مهم بین‌المللی مانند گفت‌وگوهای امنیتی هرات با حضور چهره‌های مطرح سیاسی و پالیسی‌سازان کشورهای منطقه و جهان با محوریت افغانستان، دست‌کم می‌تواند توجه جهان را به بحران افغانستان و جست‌وجو برای پیدان کردن راه‌‌حل‌های منطقی برای حل این بحران جلب کند.

نکته بسیار مهم در پیوند به این دور از گفت‌وگوهای امنیتی هرات این است که این نشست با مدیریت یک نهاد افغانستانی و چهره‎‍‌های سرشناس سیاسی خود افغانستان برگزار می‌شود و بدون شک درک و تحلیل چهره‌های سیاسی داخلی از اوضاع کشور، به مراتب از مقام‌های کشورهای منطقه و جهان واقع‌گرایانه‌تر و دقیق‌تر است.

در دهمین دور گفت‌وگوهای امنیتی هرات قرار است بیش‌تر از ۱۰۰ مهمان از چهره‎‌های مطرح سیاسی افغانستان و حدود ۲۰ کشور خارجی و سازمان بین‌المللی در سطح کارشناسان، مقام‌های پیشین و نماینده‌گان رسمی اشتراک کنند و این یک فرصت مناسب برای جناح‌های سیاسی مخالف رژیم طالبان است تا از آن استفاده اعظمی کنند.

انتظار می‌رود که در این دور از گفت‌وگوهای امنیتی هرات بر ایجاد «نظام سیاسی همه‌شمول» به عنوان مهم‎‌ترین راه‌حل پایان دادن به بحران موجود در افغانستان پافشاری شود تا فعالان سیاسی افغانستان و بازی‌گران بین‌المللی به‌گونه واحد این نقشه راه را برای پایان دادن به بحران افغانستان دنبال کنند.

پس از سقوط نظام جمهوری، ایجاد نظام سیاسی همه‎‌شمول و پرهیز از انحصار قدرت از طریق نظامی‌گری و زور، از خواست‌های مهم کشورهای منطقه و جهان از رژیم طالبان بوده است، اما طالبان تاکنون به این خواست تن نداده‌اند و همین امر سبب وخامت بیش‌تر بحران در افغانستان شده است.

در کنار این، به نظر می‌رسد که روابط میان طالبان و کشورهای مخالف غرب/امریکا و اروپا سردتر از گذشته شده است. اظهار نظرهای مقام‌های روسیه طی روزهای گذشته و نیز برپایی نشست مسکو بدون حضور نماینده‌گان رژیم طالبان، مهم‌ترین نشانه سردی روابط میان طالبان و جناح روسیه، چین و ایران است.

در این میان ناکامی رژیم طالبان در تأمین امنیت، احتمال قوت گرفتن دوباره داعش در مناطق شمالی افغانستان، تداوم رویدادهای خونین هراس‌افگنانه و در نهایت احتمال گسترش دامنه ناامنی به خارج مرزهای افغانستان، روسیه، چین، ایران و کشورهای آسیای مرکزی را بیش‌تر از هر زمانی نگران کرده است.

با چنین وضعیت پیچیده و نبود دورنمای مشخص در پیوند به آینده افغانستان، شاید برگزاری نشست گفت‌وگوهای امنیتی هرات دست‌کم بتواند بستر بررسی وضعیت کنونی و درک بهتر آینده افغانستان را فراهم کند و اشتراک‌کننده‌گان فرصتی داشته باشند تا دیدگاه‌های یک‌دیگر را بررسی کرده و راهی برای بیرون رفت افغانستان از بحران بسنجند.

باورها بر این است که برپایی این نشست طی سال‌های گذشته فرصت بزرگی برای افغانستان فراهم کرده بود تا میزبان مقام‌های ارشد، کارشناساس و نماینده‌گان رسمی کشورهای خارجی و سازمان‌های بین‌المللی باشد و پوشش نسبتاً گسترده آن از سوی رسانه‌های معتبر ملی و بین‌المللی و جلب توجه به آن، شاید یکی از نشانه‌های موفقیت نشست‌های گفت‌وگوهای امنیتی هرات در سال‌های گذشته باشد.

هرچند با فروپاشی نظام جمهوریت تقریباً تمام دست‌آوردهای این نظام نیز از بین‌ رفت، اما تداوم برگزاری نشست گفت‌وگوهای امنیتی هرات ثابت می‌سازد که هنوز روزنه‌های کوچکی برای امید به آینده‌ای بهتر و جای‌گزین شدن فرهنگ گفت‌وگو با رویه زورمداری و نظامی‎‌گری مطلق وجود دارد و احساس می‌شود که این رویه‌ها باید در آینده بیش‌تر تقویت شود.

(۸صبح /23 نومبر 2022)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x