رونالد نیومن، سفیر سابق ایالات متحده آمریکا در افغانستان، در مطلب تحلیلی که روز پنجشنبه در روزنامه هیل منتشر شد، راهکارها و رویکردهای دولت آمریکا در قبال طالبان را آسیب‌شناسی کرد. او در این مقاله می‌نویسد اهدافی که آمریکا در قبال افغانستان دارد، معقول است
سیاستمداران اغلب منافع بلندمدت کشورشان را بر حفظ اتحادهای دائمی با کشورها یا گروه‌های خاص اولویت می‌دهند. در مورد رابطه پاکستان با طالبان، حملات تروریستی اخیر در داخل کشور نشان می‌دهد که رهبران پاکستان ممکن است پیامدهای بالقوه حمایت خود از این گروه را اشتباه
از سال 2001 تا 2021، دموکراسی به سبک غربی به اجبار در افغانستان نهادینه شد. حکومت افغانستان تحت رهبری اشرف غنی که طالبان با آن می جنگیدند، به دلیل اختلافات عمیق داخلی، درگیری های داخلی و فساد گسترده تضعیف شد. دولت دموکرات از حمایت قوی
هنگامی که طالبان در 15 اگست 2021 قدرت را در افغانستان بدست کرفتند، اکثر کشورها نمایندگی دیپلماتیک خود را در کابل تعطیل کردند و شروع به تخلیه شهروندان خود از افغانستان نمودند. اما چهار استثناء قابل توجه وجود داشت: چین، پاکستان، روسیه و ایران که
با گذشت سال جاری، آشکار شده است که هیچ کشوری استراتژی روشنی برای افغانستان ندارد. صرف نظر از منافع بین‌المللی، حتی آژانس‌های بشردوستانه نیز نمی‌توانند توافق کنند که آیا با کمک به بیشترین تعداد ممکن به مردم به وضعیت آنها کمک می‌شود یا در اعتراض
اگر به تهاجمات به افغانستان ببینید و از زوایای مختلف آن را ارزیابی کنید، شروع بسیار خشونت آمیز دارند، اما بعداً شعله های آتش به تدریج شعله آرام شده و طرف های متجاوز به سمت مذاکره و تفاهم پیش رفته اند. افغان ها سه بار
از دهه 1970، افغانستان به لابراتوار آزمون های سیاسی برای قدرت‌های بزرگ و دولت‌های منطقه تبدیل شد که منجر به چندپارگی سیاسی و اجتماعی، آشفتگی‌های مداوم و رنج‌های بزرگ انسانی شد. در جستجوی یک دولت معتبر و مبتنی بر اجماع که ممکن است روند پیچیده
بلال کریمی، از معاونان سخنگوی امارت اسلامی، با رد ادعای اداره‌ی مبارزه با تروریزم ایالت خیبرپشتون‌خواه پاکستان، می‌گوید که افغانستان به هیچ کشوری در منطقه تهدید نیست. آقای کریمی به سلام‌وطندار می‌گوید: «موقف امارت اسلامی واضح است. طوری که امارت اسلامی خواهان امنیت، صلح و
در حالی که پاکستان همراه با یک بحران اقتصادی بزرگ، پیامدهای سیلاب های مرگبار فصل خزان سال گذشته و بی ثباتی های سیاسی جاری دست و پنجه نرم می کند، تهدید فزاینده تحریک طالبان پاکستان چالش دیگری را برای این کشور ایجاد می کند. در
در سال های اخیر، افغانستان شاهد افزایش نفوذ بازیگران غیردولتی مانند طالبان و تحریک طالبان پاکستان (TTP) بوده است. این گروه ها از خلاء سیاسی موجود در کشور برای انجام اعمال خشونت آمیز و تروریستی و ایجاد بی ثباتی و ناامنی برای مردم افغانستان و
در بحبوحه‌ی آشفتگی سیاسی جاری که حول محور مخالفت عمران‌خان، نخست‌وزیر پیشین با مشروعیت دولت فعلی به‌وجود آمد، رهبری جدید هدایت ارتش پاکستان را بدست خواهد گرفت. جنرال‌ها تعهد داده‌اند که دخالت نکنند، اما اگر اختلاف به خشونت کشیده شود، ممکن است مجبور به مداخله
امارات متحده عربی تعامل محتاطانه و پراگماتیک گونه ای را با امارات اسلامی افغانستان از خود نشان داده است که می تواند به طور موثر منافع بلندمدت این کشور را پیش ببرد. در سال 2019، محمد بن زاید، ولیعهد وقت ابوظبی به مقامات دولت ترامپ
