“به امید آیندۀ بچه هایم سفر کردم که حد اقل بچه هایم آیندۀ خوبی داشته باشند.” این خانم، شیرین جعفری نام دارد. او با دو پسر پنجساله و سیزده ساله اش در کمپ مالاکاسای یونان به سر می برد. شوهر وی شش ماه پیش به
ایالات متحده آمریکا بی پروا از سازمان ملل متحد با هدف آسیب رساندن به افغانستان، افزایش انزوای امارت اسلامی و مخدوش کردن چهره آن استفاده کرد. آمریکا از سازمان ملل به عنوان ابزاری برای فشار سیاسی و تهدید امنیت افغان ها استفاده می کند. “کمک
شماری از خانواده‌های قربانیان عملیات شبانه نیروهای خارجی در ولسوالی چک میدان وردک، از محاکم بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری، خواهان عدالت استند. آنان این رویداد را یک جنایت جنگی می‌دانند و از محاکم بین‌المللی می‌خواهند تا عاملان آن را به سزای اعمال‌شان برسانند. شمس
مهاجرت در کشورهای مختلف متفاوت است. در بسیاری از کشورها مهاجرت برای رسیدن به زیست بهتر و پیشرفت در زندگی است، اما مهاجرت مردم افغانستان برای فرار از رنج و درد است، رنجی که تا استخوان رسیده و هر لحظه زجر کش می‌کند. تغییر یک‌باره
دولت ترکیه در ادامه اخراج اجباری مهاجران افغان، روز پنجشنبه ۸ جون ، ۴۵ تن از افراد را که شامل کهنسالان، زنان و کودکان میشود از اردوگاهی در شهر آگری، اخراج کرد. فرهاد (نام مستعار)، یکی از افراد اخراج‌شده، به ایندیپندنت گفت که پلیس ترکیه،
پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، مهاجرت افغان‌ها به ویژه به کشورهای همسایه افزایش یافته است. فرزاد زیارمل یکی از مهاجران افغان در ایران می‌گوید، اوضاع امنیتی، نبود شرایطی تحصیلی بهتر سبب شد تا مهاجرت کند: “من برای تحصیل آمدم. کسانیکه که مانند من
انتونی بسانکو، قاضی دادگاه فدرال آسترالیا روز دوشنبه حکم کامل خود را در مورد دوسیه افترا که توسط بن رابرتز اسمیت راه اندازی شده بود، نشر کرد. این قاضی گفت که این سرباز دارنده صلیب ویکتوریا و بسیاری مدال‌های نظامی دیگر، همچنین «در بسیاری زمینه‌ها
بی‌بی‌سی در گزارش ویژه‌ای به نقل از یک روانشناس نوشته است که افکار خودکشی در افغانستان، به ویژه در میان زنان همه‌گیر شده است. داکتر امل، روان‌پزشک می‌گوید: “افغانستان در «بدترین وضعیت» قرار دارد اما جهان به ندرت در مورد آن فکر یا صحبت می‌کند.”
کمیته بین‌المللی نجات (IRC)، روز پنجشنبه (یکم جون)، در گزارشی که درباره وضعیت پناهجویان افغان منتشر کرد، از سه برابر شدن جمعیت پناهجویان افغان نسبت به سال ۲۰۲۲ خبر داد. در این گزارش آمده است که کشورهای اروپایی برخلاف تعهداتشان برای اسکان پناهجویان افغان و
مقامات حکومت سرپرست طالبان به روز پنجشنبه اظهار داشتند که نیروهای خارجی در طول جنگ 20 ساله در افغانستان “جنایات بی شمماری” را مرتکب شده اند. او گفته است که طالبان به هیچ محکمه‌ای اعتماد ندارند که به همه این جرایم رسیدگی کند. این اظهارات
طالبان آمده اند تا که بماند، اما سوالی که برای جامعه بین المللی پیش آمده، این است که آینده چگونه خواهد بود قدرت‌های جهانی مخصوصا منطقه غرب، از حمایت رژیمی که بر مبنای انکار حقوق اولیه بشر بنا شده است، احتیاط می کنند. این را
در گزارش اخیر عفو بین‌الملل و کمیسیون بین‌المللی حقوق‌دانان، محدودیت‌های اعمال‌شده بر زنان «جنگ طالبان علیه زنان» نامیده شد و از دادگاه کیفری بین‌المللی خواسته شد تا وضعیت افغانستان را بررسی کند و موارد «جنایت علیه بشریت و جنایات جنسی» را شامل کند. عزیز معراج،
